Jak podkreśla policja, na seniorów czyha wiele zagrożeń. Dziś publikujemy porady funkcjonariuszy: jak zachowywać się w czasie podróży i przy bankomacie, aby ustrzec się coraz bardziej zuchwałych działań złodziei i oszustów. \r\n
\r\nNa ulicy, w autobusie, w sklepie
\r\n1. Strzeżmy swojej prywatności i unikajmy okazywania zamożności (np. wyglądem, zachowaniem, poprzez rozmowy z innymi). Osoby w otoczeniu nie muszą wiedzieć, ile pieniędzy mamy w domu czy na koncie w banku, ile ich zabieramy ze sobą na zakupy, gdzie te pieniądze trzymamy.
\r\n2. Jeśli musimy zabrać ze sobą rzeczy cenne, to tylko te niezbędne. Unikajmy noszenia przy sobie dużej ilości gotówki (większe transakcje można załatwiać przez bank), a nosząc dużo pieniędzy dbajmy, aby nikt o tym nie wiedział. W takiej sytuacji zawsze warto rozważyć skorzystanie z eskorty kogoś zaufanego, z rodziny czy znajomego. Pieniędzy nie należy trzymać w jednym miejscu, lepiej jest pochować je w różnych częściach ubrania tak, aby w razie ewentualnej kradzieży nie stracić wszystkiego.
\r\n3. Rzeczy najcenniejsze oraz dokumenty nośmy przy sobie, nie w torebce czy saszetce. Przy próbie jej wyrwania łatwiej będzie nam ją oddać sprawcy, unikając w ten sposób fizycznego starcia. Jeśli cenne przedmioty schowamy głęboko, w wewnętrznych częściach ubrania, trudniej będzie ukraść je kieszonkowcom.
\r\n4. Unikajmy poruszania się nocą czy po zmroku. W razie konieczności wybierajmy drogi ruchliwe i dobrze oświetlone, omijając ciemne zaułki, przejścia podziemne, nieoświetlone parki czy dzielnice szczególnie niebezpieczne. Rozważmy możliwość skorzystania z taksówki. Po zmroku warto też nosić ze sobą małą latarkę.
\r\n5. Podejmując na ulicy rozmowę z osobami obcymi nie pozwalajmy, aby były one bliżej, jak na wyciągnięcie ręki.
\r\n6. Jeśli musimy gdzieś stanąć, zatrzymać się (np. na przystanku), to wybierajmy miejsce, w którym nie można zajść nas od tyłu czy niespodziewanie się zbliżyć. Stojąc uważnie obserwujmy otoczenie i nadchodzące osoby.
\r\n7. Widząc zbliżającą się grupę ludzi, których zachowanie lub wygląd wzbudza niepokój (np. osoby te są agresywne, nietrzeźwe, bardzo głośne) przejdźmy na drugą stronę ulicy.
\r\n8. Unikajmy zawierania na ulicy szybkich znajomości i nie pozwalajmy tak poznanym osobom na odprowadzanie do domu. Równie ostrożnie korzystajmy z ich ofert podwiezienia do domu samochodem.
\r\n9. Będąc w sklepie pamiętajmy, aby robione zakupy nie odwróciły naszej uwagi od posiadanych rzeczy własnych (torebki, saszetki, portfela, telefonu czy kluczyków do samochodu). Takie przedmioty nośmy przy sobie.
\r\n10. Płacąc za zakupy unikajmy okazywania całej zawartości portfela. Wykorzystajmy wcześniej odliczoną gotówkę. Płacąc kartą płatniczą pamiętajmy o dyskretnym wprowadzaniu kodu PIN tak, aby inni nie mogli go zauważyć. Równie dyskretnie chowajmy portmonetkę, portfel czy kartę płatniczą.
\r\n
\r\nW mieszkaniu
\r\n1. Drzwi wejściowe zawsze muszą być zamknięte na zamki, a drzwi tarasu czy okna na parterze uchylone w pionie. Po zmroku warto też zasłaniać okna, strzec prywatności. Teren przed domem powinien być oświetlony, a krzewy i drzewa odpowiednio przycięte tak, aby nie ograniczały widoczności.
\r\n2. W ganku, przedpokoju czy innym miejscu, gdzie mamy zwyczaj przyjmowania osób obcych, nie można pozostawiać rzeczy szczególnie cennych oraz ważnych dokumentów (np. portfela, kluczyków do samochodu, kluczy do mieszkania, saszetki z dokumentami, itp.).
\r\n3. Nie wolno otwierać drzwi bez sprawdzenia, kto i po co przyszedł – najlepiej jest spojrzeć przez wizjer i zapytać o to. Dobrym rozwiązaniem są domofony i wideofony zamontowane przy drzwiach klatki schodowej czy furtce. Jeśli zjawił się przedstawiciel administracji osiedla, samorządu, elektrowni czy gazowni zawsze możemy go sprawdzić: poprosić o pokazanie legitymacji służbowej, a jeżeli nie mamy pewności co do jego autentyczności, możemy telefonicznie (bez otwierania drzwi) sprawdzić w danej instytucji czy był on skierowany pod wskazany adres.
\r\n4. Jeśli musimy kogoś wpuścić, to nigdy nie zostawiamy go ani na chwilę samego. Najlepiej, żeby wtedy w domu był jeszcze obecny ktoś z rodziny, znajomych czy sąsiadów.
\r\n5. Nie podpisujmy żadnych umów oraz nie przekazujmy pieniędzy akwizytorom czy inkasentom, jeżeli nie mamy pewności, kogo reprezentują. Dokładnie czytajmy zawierane umowy i wyjaśniajmy wszelkie wątpliwości. Najlepszym rozwiązaniem jest pomoc osoby zaufanej, mogącej nam doradzić.
\r\n6. Nie przekazujmy żadnych pieniędzy osobom obcym czy nawet znajomym, które przyszły w imieniu kogoś z rodziny. Nie należy tego robić, nawet, jeśli wcześniej był telefon w tej sprawie. Osoba z rodziny po te pieniądze powinna przybyć osobiście.
\r\n7. Mając w domu oszczędności i rzeczy szczególnie cenne schowajmy je w miejscu trudno dostępnym, i nie mówmy o tym innym osobom. Dyskrecja jest jedną z podstaw ochrony siebie i swojego mienia.
\r\n8. Przestępcy czasami próbują wzbudzić litość osób starszych poprzez prośby o szklankę wody czy kromkę chleba. Osoby te odsyłajmy do znanej nam instytucji udzielającej pomocy czy urzędu gminy.
\r\n9. Bardzo ostrożnie postępujmy przy udzielaniu informacji przez telefon. Niektórych danych w ogóle nie powinno się przekazywać, szczególnie nie podajemy: danych personalnych, numerów dokumentów, kont bankowych i haseł do nich, numerów karty bankomatowej i jej PIN-u, kiedy domownicy przebywają w domu, a kiedy są poza nim (w pracy, na urlopie, u rodziny, itp.), kim są członkowie rodziny, itd.
\r\n10. Z uwagi na różne nieprzewidziane sytuacje, jakie mogą wydarzyć się w nocy, w pobliżu łóżka powinniśmy mieć niezbędne leki, latarkę i telefon, najlepiej komórkowy.
(pg)
\r\n
\r\n
Oprócz przestrzegania powyższych zasad bardzo ważną rolę odgrywają relacje sąsiedzkie. Nie ma lepszego „zabezpieczenia” mieszkania czy domu niż dobry sąsiad. Dlatego nie irytujmy się, kiedy otwiera on drzwi i sprawdza, co się dzieje na korytarzu. Sami też interesujmy się osobami obcymi będącymi na klatce schodowej, zapytajmy je, kogo szukają. Otoczenie wrażliwe na obecność osób obcych utrudnia działanie przestępcom.
